بگذار بادغرقمان کند
زیر همین ابی دریا
وما از
بلندترین سپیدار…
پاروزنان بالا رویم!
بر نخستین شاخه
شاخه ی بشکسته
روحمان را بیاویزیم
کمی تاب بخورد!
در باد!
ارواح بد مست
زوزه کنان
مارا به زمین باز میگردانند
میدانم که میدانی..
وحسرت
اگر شکوفه داد
پنهانش کنیم
در عمیقترین قسمت دریا
مروارید میشود!
شاید در
روز دیگر صیدش کردیم
بر گردنمان که بیاویزیم
باد با خود خواهد برد
انگاه
گل
میکند
در دستان کسی
که مثل من نیست
مثل تو نیست!
مثل گیلاسیست
سرخ!
سرختر از شقایقها
و دنیا دور سرش میچرخد
نه مثل من
نه مثل ان سپیدار
ثابت کنم
درخیال باد
دنیارا چرخیده ام حالا
اشکالاتش رو ببخشید بی ویرایش و تامل نوشته شده
دور که می روی
در خیالم سبز میشوی
بالا که می روم
بالاتر
به دار ارزوهایم می رسم
و
سر به دار میشوم
---------------------
دورتر
در خیالم سبز میشوی
وباز هم
قد می کشی
بالا می روم
از شانه هایت
بالا تر
سر به دار ارزو
که میشوم
تو هنوز
هستی دورتر
به نظرتون کدوم یکی بهتره؟
سردی نگاهت
با تپشهای قلبم
داغ میشود
و فاصله
از انتظار پر
پر از انتظار